obliquitas
Latin edit
Etymology edit
oblīqu(us) (“sidelong”, “slanting”, “awry”, “oblique”) + -tās
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /obˈliː.kʷi.taːs/, [ɔbˈlʲiːkʷɪt̪äːs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /obˈli.kwi.tas/, [obˈliːkwit̪äs]
Noun edit
oblīquitās f (genitive oblīquitātis); third declension
Declension edit
Third-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | oblīquitās | oblīquitātēs |
Genitive | oblīquitātis | oblīquitātum |
Dative | oblīquitātī | oblīquitātibus |
Accusative | oblīquitātem | oblīquitātēs |
Ablative | oblīquitāte | oblīquitātibus |
Vocative | oblīquitās | oblīquitātēs |
Descendants edit
- Catalan: obliqüitat
- English: obliquity
- French: obliquité
- Italian: obliquità
- Spanish: oblicuidad
References edit
- “obliquitas”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- obliquitas in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.