Latin edit

Etymology edit

From oblitus, perfect passive participle of oblinō (smear over). Influenced by littera (letter, text).

Pronunciation edit

Verb edit

oblitterō (present infinitive oblitterāre, perfect active oblitterāvī, supine oblitterātum); first conjugation

  1. to erase, efface, obliterate, blot out
  2. to consign to oblivion, cause to be forgotten

Conjugation edit

   Conjugation of oblitterō (first conjugation)
indicative singular plural
first second third first second third
active present oblitterō oblitterās oblitterat oblitterāmus oblitterātis oblitterant
imperfect oblitterābam oblitterābās oblitterābat oblitterābāmus oblitterābātis oblitterābant
future oblitterābō oblitterābis oblitterābit oblitterābimus oblitterābitis oblitterābunt
perfect oblitterāvī oblitterāvistī oblitterāvit oblitterāvimus oblitterāvistis oblitterāvērunt,
oblitterāvēre
pluperfect oblitterāveram oblitterāverās oblitterāverat oblitterāverāmus oblitterāverātis oblitterāverant
future perfect oblitterāverō oblitterāveris oblitterāverit oblitterāverimus oblitterāveritis oblitterāverint
passive present oblitteror oblitterāris,
oblitterāre
oblitterātur oblitterāmur oblitterāminī oblitterantur
imperfect oblitterābar oblitterābāris,
oblitterābāre
oblitterābātur oblitterābāmur oblitterābāminī oblitterābantur
future oblitterābor oblitterāberis,
oblitterābere
oblitterābitur oblitterābimur oblitterābiminī oblitterābuntur
perfect oblitterātus + present active indicative of sum
pluperfect oblitterātus + imperfect active indicative of sum
future perfect oblitterātus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present oblitterem oblitterēs oblitteret oblitterēmus oblitterētis oblitterent
imperfect oblitterārem oblitterārēs oblitterāret oblitterārēmus oblitterārētis oblitterārent
perfect oblitterāverim oblitterāverīs oblitterāverit oblitterāverīmus oblitterāverītis oblitterāverint
pluperfect oblitterāvissem oblitterāvissēs oblitterāvisset oblitterāvissēmus oblitterāvissētis oblitterāvissent
passive present oblitterer oblitterēris,
oblitterēre
oblitterētur oblitterēmur oblitterēminī oblitterentur
imperfect oblitterārer oblitterārēris,
oblitterārēre
oblitterārētur oblitterārēmur oblitterārēminī oblitterārentur
perfect oblitterātus + present active subjunctive of sum
pluperfect oblitterātus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present oblitterā oblitterāte
future oblitterātō oblitterātō oblitterātōte oblitterantō
passive present oblitterāre oblitterāminī
future oblitterātor oblitterātor oblitterantor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives oblitterāre oblitterāvisse oblitterātūrum esse oblitterārī oblitterātum esse oblitterātum īrī
participles oblitterāns oblitterātūrus oblitterātus oblitterandus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
oblitterandī oblitterandō oblitterandum oblitterandō oblitterātum oblitterātū

Derived terms edit

Descendants edit

References edit

  • oblittero”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • oblittero”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • oblittero in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.