obruszyć

Polish edit

From ob- +‎ ruszyć.

obruszyć pf (imperfective obruszać)

(transitive) to bruise (to make something that was previously in a particular place start to move or fall in a particular way)
Synonym: obluzować
(transitive) to outrage, to vex (to cause someone to react with defiance, displeasure, or annoyance)
Synonym: oburzyć
(reflexive) to get bruised
Synonym: obluzować się
(reflexive) to huff (to bluster or swell with anger, arrogance, or pride; to storm; to take offense)
Synonym: oburzyć się

Conjugation of obruszyć pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		obruszyć
future tense	1^st	obruszę			obruszymy
	2^nd	obruszysz			obruszycie
	3^rd	obruszy			obruszą
	impersonal	obruszy się
past tense	1^st	obruszyłem, -(e)m obruszył	obruszyłam, -(e)m obruszyła	obruszyłom, -(e)m obruszyło	obruszyliśmy, -(e)śmy obruszyli	obruszyłyśmy, -(e)śmy obruszyły
	2^nd	obruszyłeś, -(e)ś obruszył	obruszyłaś, -(e)ś obruszyła	obruszyłoś, -(e)ś obruszyło	obruszyliście, -(e)ście obruszyli	obruszyłyście, -(e)ście obruszyły
	3^rd	obruszył	obruszyła	obruszyło	obruszyli	obruszyły
	impersonal	obruszono
conditional	1^st	obruszyłbym, bym obruszył	obruszyłabym, bym obruszyła	obruszyłobym, bym obruszyło	obruszylibyśmy, byśmy obruszyli	obruszyłybyśmy, byśmy obruszyły
	2^nd	obruszyłbyś, byś obruszył	obruszyłabyś, byś obruszyła	obruszyłobyś, byś obruszyło	obruszylibyście, byście obruszyli	obruszyłybyście, byście obruszyły
	3^rd	obruszyłby, by obruszył	obruszyłaby, by obruszyła	obruszyłoby, by obruszyło	obruszyliby, by obruszyli	obruszyłyby, by obruszyły
	impersonal	obruszono by
imperative	1^st	niech obruszę			obruszmy
	2^nd	obrusz			obruszcie
	3^rd	niech obruszy			niech obruszą
passive adjectival participle		obruszony	obruszona	obruszone	obruszeni	obruszone
anterior adverbial participle		obruszywszy
verbal noun		obruszenie