obsecratus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of obsecrō (“entreat”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /ob.seˈkraː.tus/, [ɔps̠ɛˈkräːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /ob.seˈkra.tus/, [obseˈkräːt̪us]
Participle edit
obsecrātus (feminine obsecrāta, neuter obsecrātum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | obsecrātus | obsecrāta | obsecrātum | obsecrātī | obsecrātae | obsecrāta | |
Genitive | obsecrātī | obsecrātae | obsecrātī | obsecrātōrum | obsecrātārum | obsecrātōrum | |
Dative | obsecrātō | obsecrātō | obsecrātīs | ||||
Accusative | obsecrātum | obsecrātam | obsecrātum | obsecrātōs | obsecrātās | obsecrāta | |
Ablative | obsecrātō | obsecrātā | obsecrātō | obsecrātīs | |||
Vocative | obsecrāte | obsecrāta | obsecrātum | obsecrātī | obsecrātae | obsecrāta |