obučen
Serbo-Croatian edit
Etymology 1 edit
Perfect passive participle of obùčiti.
Adjective edit
òbučen (Cyrillic spelling о̀бучен)
- trained (well-prepared)
Declension edit
indefinite forms
| singular | masculine | feminine | neuter | |
|---|---|---|---|---|
| nominative | obučen | obučena | obučeno | |
| genitive | obučena | obučene | obučena | |
| dative | obučenu | obučenoj | obučenu | |
| accusative | inanimate animate |
obučen obučena |
obučenu | obučeno |
| vocative | obučen | obučena | obučeno | |
| locative | obučenu | obučenoj | obučenu | |
| instrumental | obučenim | obučenom | obučenim | |
| plural | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | obučeni | obučene | obučena | |
| genitive | obučenih | obučenih | obučenih | |
| dative | obučenim(a) | obučenim(a) | obučenim(a) | |
| accusative | obučene | obučene | obučena | |
| vocative | obučeni | obučene | obučena | |
| locative | obučenim(a) | obučenim(a) | obučenim(a) | |
| instrumental | obučenim(a) | obučenim(a) | obučenim(a) | |
definite forms
| singular | masculine | feminine | neuter | |
|---|---|---|---|---|
| nominative | obučeni | obučena | obučeno | |
| genitive | obučenog(a) | obučene | obučenog(a) | |
| dative | obučenom(u/e) | obučenoj | obučenom(u/e) | |
| accusative | inanimate animate |
obučeni obučenog(a) |
obučenu | obučeno |
| vocative | obučeni | obučena | obučeno | |
| locative | obučenom(e/u) | obučenoj | obučenom(e/u) | |
| instrumental | obučenim | obučenom | obučenim | |
| plural | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | obučeni | obučene | obučena | |
| genitive | obučenih | obučenih | obučenih | |
| dative | obučenim(a) | obučenim(a) | obučenim(a) | |
| accusative | obučene | obučene | obučena | |
| vocative | obučeni | obučene | obučena | |
| locative | obučenim(a) | obučenim(a) | obučenim(a) | |
| instrumental | obučenim(a) | obučenim(a) | obučenim(a) | |
Further reading edit
- “obučen” in Hrvatski jezični portal
Etymology 2 edit
Perfect passive participle of òbūći.
Adjective edit
obùčen (Cyrillic spelling обу̀чен)
- dressed (wearing clothes)
- obučen kao žena ― dressed like a woman
Declension edit
indefinite forms
| singular | masculine | feminine | neuter | |
|---|---|---|---|---|
| nominative | obučen | obučena | obučeno | |
| genitive | obučena | obučene | obučena | |
| dative | obučenu | obučenoj | obučenu | |
| accusative | inanimate animate |
obučen obučena |
obučenu | obučeno |
| vocative | obučen | obučena | obučeno | |
| locative | obučenu | obučenoj | obučenu | |
| instrumental | obučenim | obučenom | obučenim | |
| plural | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | obučeni | obučene | obučena | |
| genitive | obučenih | obučenih | obučenih | |
| dative | obučenim(a) | obučenim(a) | obučenim(a) | |
| accusative | obučene | obučene | obučena | |
| vocative | obučeni | obučene | obučena | |
| locative | obučenim(a) | obučenim(a) | obučenim(a) | |
| instrumental | obučenim(a) | obučenim(a) | obučenim(a) | |
definite forms
| singular | masculine | feminine | neuter | |
|---|---|---|---|---|
| nominative | obučeni | obučena | obučeno | |
| genitive | obučenog(a) | obučene | obučenog(a) | |
| dative | obučenom(u/e) | obučenoj | obučenom(u/e) | |
| accusative | inanimate animate |
obučeni obučenog(a) |
obučenu | obučeno |
| vocative | obučeni | obučena | obučeno | |
| locative | obučenom(e/u) | obučenoj | obučenom(e/u) | |
| instrumental | obučenim | obučenom | obučenim | |
| plural | masculine | feminine | neuter | |
| nominative | obučeni | obučene | obučena | |
| genitive | obučenih | obučenih | obučenih | |
| dative | obučenim(a) | obučenim(a) | obučenim(a) | |
| accusative | obučene | obučene | obučena | |
| vocative | obučeni | obučene | obučena | |
| locative | obučenim(a) | obučenim(a) | obučenim(a) | |
| instrumental | obučenim(a) | obučenim(a) | obučenim(a) | |
Further reading edit
- “obučen” in Hrvatski jezični portal