occidere
Italian edit
Etymology edit
From Latin occidō (“to fall down, perish”).
Pronunciation edit
Verb edit
occìdere (first-person singular present occìdo, first-person singular past historic occìsi, past participle occìso, auxiliary avére)
- (transitive, literary) Old Italian form of uccidere (“to kill”)
Conjugation edit
Conjugation of occìdere (root-stressed -ere; irregular) (See Appendix:Italian verbs)
infinitive | occìdere | |||||
---|---|---|---|---|---|---|
auxiliary verb | avére | gerund | occidèndo | |||
present participle | occidènte | past participle | occìso | |||
person | singular | plural | ||||
first | second | third | first | second | third | |
indicative | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | occìdo | occìdi | occìde | occidiàmo | occidéte | occìdono |
imperfect | occidévo | occidévi | occidéva | occidevàmo | occidevàte | occidévano |
past historic | occìsi | occidésti | occìse | occidémmo | occidéste | occìsero |
future | occiderò | occiderài | occiderà | occiderémo | occideréte | occiderànno |
conditional | io | tu | lui/lei, esso/essa | noi | voi | loro, essi/esse |
present | occiderèi | occiderésti | occiderèbbe, occiderébbe | occiderémmo | occideréste | occiderèbbero, occiderébbero |
subjunctive | che io | che tu | che lui/che lei, che esso/che essa | che noi | che voi | che loro, che essi/che esse |
present | occìda | occìda | occìda | occidiàmo | occidiàte | occìdano |
imperfect | occidéssi | occidéssi | occidésse | occidéssimo | occidéste | occidéssero |
imperative | — | tu | Lei | noi | voi | Loro |
occìdi | occìda | occidiàmo | occidéte | occìdano | ||
negative imperative | non occìdere | non occìda | non occidiàmo | non occidéte | non occìdano |
Latin edit
Etymology 1 edit
Form of the verb occidō (“I fall down; I die”).
Verb edit
occidere
Verb edit
occidēre
Etymology 2 edit
Form of the verb occīdō (“I cut down; I kill”).
Verb edit
occīdere
- inflection of occīdō: