onderwijzen
Dutch edit
Etymology edit
From Middle Dutch onderwisen. Equivalent to onder- + wijzen.
Pronunciation edit
Verb edit
onderwijzen
- (transitive) to teach, to educate
- Synonym: onderrichten
- De leraar onderwees de studenten over de geschiedenis van het oude Egypte.
- The teacher taught the students about the history of ancient Egypt.
- Het is een voorrecht om jonge geesten te onderwijzen en hen te helpen groeien en leren.
- It is a privilege to educate young minds and help them grow and learn.
- De school biedt een breed scala aan vakken aan die de leerlingen onderwijzen over verschillende onderwerpen.
- The school offers a wide range of subjects that teach the students about various topics.
Inflection edit
| Inflection of onderwijzen (strong class 1, prefixed) | ||||
|---|---|---|---|---|
| infinitive | onderwijzen | |||
| past singular | onderwees | |||
| past participle | onderwezen | |||
| infinitive | onderwijzen | |||
| gerund | onderwijzen n | |||
| present tense | past tense | |||
| 1st person singular | onderwijs | onderwees | ||
| 2nd person sing. (jij) | onderwijst | onderwees | ||
| 2nd person sing. (u) | onderwijst | onderwees | ||
| 2nd person sing. (gij) | onderwijst | onderweest | ||
| 3rd person singular | onderwijst | onderwees | ||
| plural | onderwijzen | onderwezen | ||
| subjunctive sing.1 | onderwijze | onderweze | ||
| subjunctive plur.1 | onderwijzen | onderwezen | ||
| imperative sing. | onderwijs | |||
| imperative plur.1 | onderwijst | |||
| participles | onderwijzend | onderwezen | ||
| 1) Archaic. | ||||