onomatopeia
See also: onomatopéia
English edit
Noun edit
onomatopeia (countable and uncountable, plural onomatopeias)
- Rare spelling of onomatopoeia.
Further reading edit
Basque edit
Noun edit
onomatopeia ?
Declension edit
Declension of onomatopeia (inanimate, ending in -a)
indefinite | singular | plural | |
---|---|---|---|
absolutive | onomatopeia | onomatopeia | onomatopeiak |
ergative | onomatopeiak | onomatopeiak | onomatopeiek |
dative | onomatopeiari | onomatopeiari | onomatopeiei |
genitive | onomatopeiaren | onomatopeiaren | onomatopeien |
comitative | onomatopeiarekin | onomatopeiarekin | onomatopeiekin |
causative | onomatopeiarengatik | onomatopeiarengatik | onomatopeiengatik |
benefactive | onomatopeiarentzat | onomatopeiarentzat | onomatopeientzat |
instrumental | onomatopeiaz | onomatopeiaz | onomatopeiez |
inessive | onomatopeiatan | onomatopeian | onomatopeietan |
locative | onomatopeiatako | onomatopeiako | onomatopeietako |
allative | onomatopeiatara | onomatopeiara | onomatopeietara |
terminative | onomatopeiataraino | onomatopeiaraino | onomatopeietaraino |
directive | onomatopeiatarantz | onomatopeiarantz | onomatopeietarantz |
destinative | onomatopeiatarako | onomatopeiarako | onomatopeietarako |
ablative | onomatopeiatatik | onomatopeiatik | onomatopeietatik |
partitive | onomatopeiarik | — | — |
prolative | onomatopeiatzat | — | — |
Catalan edit
Etymology edit
Borrowed from Late Latin onomatopoeia, from Ancient Greek ὀνοματοποιία (onomatopoiía).
Pronunciation edit
- IPA(key): (Central) [u.nu.mə.tuˈpɛ.jə]
- IPA(key): (Balearic) [o.no.mə.toˈpɛ.jə]
- IPA(key): (Valencian) [o.no.ma.toˈpe.ja]
Noun edit
onomatopeia f (plural onomatopeies)
Galician edit
Etymology edit
From Late Latin onomatopoeia, from Ancient Greek ὀνοματοποιία (onomatopoiía).
Noun edit
onomatopeia f (plural onomatopeias)
Latin edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /o.no.ma.toˈpeːi̯.a/, [ɔnɔmät̪ɔˈpeːi̯ä]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /o.no.ma.toˈpej.a/, [onomät̪oˈpɛjä]
Noun edit
onomatopēia f (genitive onomatopēiae); first declension
- Rare form of onomatopoeia.
- c. 1440, Promptorium Parvulorum (Young Scholars' Storeroom), quoted in 1991 in The Merriam-Webster New Book of Word Histories:
- Tynkare ... tintinarius; et capit nomen a sono artis, ut tintinabulum, sus, et multa alia, per onomatopeiam.
- (please add an English translation of this quotation)
- 1400s, Poliziano, quoted in 2015, Forms of Conflict and Rivalries in Renaissance Europe, page 54:
- Dal volgare di Dante si passa disinvoltamente al latino di Poliziano (c. LXXXXVr):
- In quo genere Dantes poeta ob id a multis laudari cum exceptione solet, proptereaque multa ab eo sint per onomatopeiam […]
- c. 1440, Promptorium Parvulorum (Young Scholars' Storeroom), quoted in 1991 in The Merriam-Webster New Book of Word Histories:
- (uncountable) onomatopoeia (property of a word of sounding like what it represents)
- onomatopoeia (word that sounds like what it represents)
Declension edit
First-declension noun.
Case | Singular | Plural |
---|---|---|
Nominative | onomatopēia | onomatopēiae |
Genitive | onomatopēiae | onomatopēiārum |
Dative | onomatopēiae | onomatopēiīs |
Accusative | onomatopēiam | onomatopēiās |
Ablative | onomatopēiā | onomatopēiīs |
Vocative | onomatopēia | onomatopēiae |
Synonyms edit
- (property): onomatopoese
Related terms edit
Portuguese edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Borrowed from Ancient Greek ὀνοματοποιία (onomatopoiía, “the coining of a word in imitation of a sound”).
Pronunciation edit
- Hyphenation: o‧no‧ma‧to‧pei‧a
Noun edit
onomatopeia f (plural onomatopeias)
- (linguistics, uncountable) onomatopoeia (property of a word of sounding like what it represents)
- onomatopoeia (word that sounds like what it represents)