oord

See also: Oord

English

Noun

oord (uncountable)

1. Archaic form of urad.

Dutch

Etymology

From Middle Dutch ort, oort, from Old Dutch ort, from Proto-West Germanic *oʀd, from Proto-Germanic *uzdaz.

Pronunciation

• IPA^(key): /oːrt/

• Audio

  (file)

• Hyphenation: oord
• Rhymes: -oːrt

Noun

oord n (plural oorden, diminutive oordje n)

1. place

   Hij vond een rustig oord in de bergen om te mediteren.

   He found a peaceful place in the mountains to meditate.

   Het dorpje is een idyllisch oord voor een ontspannen vakantie.

   The village is an idyllic place for a relaxing vacation.

2. region

   Dit oord staat bekend om zijn prachtige natuur en vriendelijke mensen.

   This region is known for its beautiful nature and friendly people.

Derived terms

• bedevaartsoord
• droomoord

Anagrams

• door, rood