opdonder

Dutch

Etymology

From op +‎ donder.

Pronunciation

• Audio

  (file)

Noun

opdonder m (plural opdonders, diminutive opdondertje n)

1. wallop
2. (informal, of a person, esp. in diminutive) a person of small stature, a pipsqueak

   Wat is dat nu weer voor een klein opdondertje?

   What kind of a little pipsqueak is that?

Verb

opdonder

1. first-person singular dependent-clause present indicative of opdonderen

Anagrams

• donder op