oppija
Finnish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
oppija
Declension edit
Inflection of oppija (Kotus type 12/kulkija, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | oppija | oppijat | ||
genitive | oppijan | oppijoiden oppijoitten | ||
partitive | oppijaa | oppijoita | ||
illative | oppijaan | oppijoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | oppija | oppijat | ||
accusative | nom. | oppija | oppijat | |
gen. | oppijan | |||
genitive | oppijan | oppijoiden oppijoitten oppijainrare | ||
partitive | oppijaa | oppijoita | ||
inessive | oppijassa | oppijoissa | ||
elative | oppijasta | oppijoista | ||
illative | oppijaan | oppijoihin | ||
adessive | oppijalla | oppijoilla | ||
ablative | oppijalta | oppijoilta | ||
allative | oppijalle | oppijoille | ||
essive | oppijana | oppijoina | ||
translative | oppijaksi | oppijoiksi | ||
abessive | oppijatta | oppijoitta | ||
instructive | — | oppijoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms edit
compounds
Further reading edit
- “oppija”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03