oprawca

Polish edit

Etymology edit

From oprawić +‎ -ca.

Pronunciation edit

IPA^(key): /ɔˈpraf.t͡sa/
Audio (file)
Rhymes: -aft͡sa
Syllabification: o‧praw‧ca

Noun edit

oprawca m pers (female equivalent oprawczyni)

torturer
executioner, hangman
Synonym: kat

Declension edit

Declension of oprawca

	singular	plural
nominative	oprawca	oprawcy/oprawce (deprecative)
genitive	oprawcy	oprawców
dative	oprawcy	oprawcom
accusative	oprawcę	oprawców
instrumental	oprawcą	oprawcami
locative	oprawcy	oprawcach
vocative	oprawco	oprawcy

Further reading edit

oprawca in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
oprawca in Polish dictionaries at PWN

Retrieved from "https://en.wiktionary.org/w/index.php?title=oprawca&oldid=69509551"