oratoriu
Romanian edit
Etymology edit
Borrowed from Latin oratorius.
Adjective edit
oratoriu m or n (feminine singular oratorie, plural oratorii)
Declension edit
Declension of oratoriu
singular | plural | ||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
masculine | neuter | feminine | masculine | neuter | feminine | ||
nominative/ accusative |
indefinite | oratoriu | oratorie | oratorii | oratorii | ||
definite | oratoriul | oratoria | oratoriii | oratoriile | |||
genitive/ dative |
indefinite | oratoriu | oratorii | oratorii | oratorii | ||
definite | oratoriului | oratoriei | oratoriilor | oratoriilor |