outsourca
Swedish edit
Etymology edit
Borrowed from English outsource. First attested in 1991.
Verb edit
outsourca (present outsourcar, preterite outsourcade, supine outsourcat, imperative outsourca)
Declension edit
Conjugation of outsourca (weak)
Active | Passive | |||
---|---|---|---|---|
Infinitive | outsourca | outsourcas | ||
Supine | outsourcat | outsourcats | ||
Imperative | outsourca | — | ||
Imper. plural1 | outsourcen | — | ||
Present | Past | Present | Past | |
Indicative | outsourcar | outsourcade | outsourcas | outsourcades |
Ind. plural1 | outsourca | outsourcade | outsourcas | outsourcades |
Subjunctive2 | outsource | outsourcade | outsources | outsourcades |
Participles | ||||
Present participle | outsourcande | |||
Past participle | outsourcad | |||
1 Archaic. 2 Dated. See the appendix on Swedish verbs. |