Latin edit

Etymology edit

From Proto-Indo-European *ph₂tr̥wyos (paternal uncle). Cognate with Proto-Germanic *fadurwijô (paternal uncle).

Pronunciation edit

Noun edit

patruus m (genitive patruī); second declension

  1. paternal uncle; a father's brother
  2. a severe reprover

Declension edit

Second-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative patruus patruī
Genitive patruī patruōrum
Dative patruō patruīs
Accusative patruum patruōs
Ablative patruō patruīs
Vocative patrue patruī

Synonyms edit

  • (paternal uncle): barbās (Mediaeval)

Related terms edit

See also edit

Adjective edit

patruus (feminine patrua, neuter patruum); first/second-declension adjective

  1. of or pertaining to a paternal uncle (a father's brother)

Declension edit

First/second-declension adjective.

Number Singular Plural
Case / Gender Masculine Feminine Neuter Masculine Feminine Neuter
Nominative patruus patrua patruum patruī patruae patrua
Genitive patruī patruae patruī patruōrum patruārum patruōrum
Dative patruō patruō patruīs
Accusative patruum patruam patruum patruōs patruās patrua
Ablative patruō patruā patruō patruīs
Vocative patrue patrua patruum patruī patruae patrua

References edit