perdocturus
Latin edit
Etymology edit
Future active participle of perdoceō.
Participle edit
perdoctūrus (feminine perdoctūra, neuter perdoctūrum); first/second-declension participle
- about to instruct
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | perdoctūrus | perdoctūra | perdoctūrum | perdoctūrī | perdoctūrae | perdoctūra | |
Genitive | perdoctūrī | perdoctūrae | perdoctūrī | perdoctūrōrum | perdoctūrārum | perdoctūrōrum | |
Dative | perdoctūrō | perdoctūrō | perdoctūrīs | ||||
Accusative | perdoctūrum | perdoctūram | perdoctūrum | perdoctūrōs | perdoctūrās | perdoctūra | |
Ablative | perdoctūrō | perdoctūrā | perdoctūrō | perdoctūrīs | |||
Vocative | perdoctūre | perdoctūra | perdoctūrum | perdoctūrī | perdoctūrae | perdoctūra |