pośrześć
Old Polish edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Verb edit
pośrześć pf
- to encounter, to meet
- 1930 [c. 1455], “Num”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[1], 21, 33:
- A obrocziwszi syø y sli po drodze Bazan y posrzatl (occurrit) ge Og
- [A obrociwszy się i szli po drodze Bazan i pośrzatł (occurrit) je Og]
- 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Sankt Florian Psalter][2], Krakow: Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], pages 84, 11:
- Miloserdze a prawda posrzatla iesta iemu (obviaverunt sibi)
- [Miłosierdzie a prawda pośrzatła jesta jemu (obviaverunt sibi)]
References edit
- B. Sieradzka-Baziur, editor (2011–2015), “pośrześć”, in Słownik pojęciowy języka staropolskiego [Conceptual Dictionary of Old Polish] (in Polish), Kraków: IJP PAN, →ISBN