pobrudzić

Polish

Etymology

From po- +‎ brudzić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈbru.d͡ʑit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ud͡ʑit͡ɕ
• Syllabification: po‧bru‧dzić

Verb

pobrudzić pf (imperfective brudzić)

1. (transitive) to soil, to make dirty
2. (reflexive with się) to get dirty, to get soiled

Conjugation

Conjugation of pobrudzić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		pobrudzić
future tense	1st	pobrudzę			pobrudzimy
	2nd	pobrudzisz			pobrudzicie
	3rd	pobrudzi			pobrudzą
	impersonal	pobrudzi się
past tense	1st	pobrudziłem, -(e)m pobrudził	pobrudziłam, -(e)m pobrudziła	pobrudziłom, -(e)m pobrudziło	pobrudziliśmy, -(e)śmy pobrudzili	pobrudziłyśmy, -(e)śmy pobrudziły
	2nd	pobrudziłeś, -(e)ś pobrudził	pobrudziłaś, -(e)ś pobrudziła	pobrudziłoś, -(e)ś pobrudziło	pobrudziliście, -(e)ście pobrudzili	pobrudziłyście, -(e)ście pobrudziły
	3rd	pobrudził	pobrudziła	pobrudziło	pobrudzili	pobrudziły
	impersonal	pobrudzono
conditional	1st	pobrudziłbym, bym pobrudził	pobrudziłabym, bym pobrudziła	pobrudziłobym, bym pobrudziło	pobrudzilibyśmy, byśmy pobrudzili	pobrudziłybyśmy, byśmy pobrudziły
	2nd	pobrudziłbyś, byś pobrudził	pobrudziłabyś, byś pobrudziła	pobrudziłobyś, byś pobrudziło	pobrudzilibyście, byście pobrudzili	pobrudziłybyście, byście pobrudziły
	3rd	pobrudziłby, by pobrudził	pobrudziłaby, by pobrudziła	pobrudziłoby, by pobrudziło	pobrudziliby, by pobrudzili	pobrudziłyby, by pobrudziły
	impersonal	pobrudzono by
imperative	1st	niech pobrudzę			pobrudźmy
	2nd	pobrudź			pobrudźcie
	3rd	niech pobrudzi			niech pobrudzą
passive adjectival participle		pobrudzony	pobrudzona	pobrudzone	pobrudzeni	pobrudzone
anterior adverbial participle		pobrudziwszy
verbal noun		pobrudzenie

Further reading

• pobrudzić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pobrudzić in Polish dictionaries at PWN