podniebienny

Polish

Etymology

From podniebienie +‎ -ny.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔd.ɲɛˈbjɛn.nɨ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛnnɨ
• Syllabification: pod‧nie‧bien‧ny

Adjective

podniebienny (not comparable, no derived adverb)

1. (anatomy, relational) palatal (pertaining to the palate)
2. (phonetics, of a sound) palatal (articulated at the hard palate)

   Synonyms: palatalny, twardopodniebienny

Declension

Declension of podniebienny (hard)

singular					plural
	masculine animate	masculine inanimate	feminine	neuter	virile (= masculine personal)	non-virile
nominative	podniebienny		podniebienna	podniebienne	podniebienni	podniebienne
genitive	podniebiennego		podniebiennej	podniebiennego	podniebiennych
dative	podniebiennemu		podniebiennej	podniebiennemu	podniebiennym
accusative	podniebiennego	podniebienny	podniebienną	podniebienne	podniebiennych	podniebienne
instrumental	podniebiennym		podniebienną	podniebiennym	podniebiennymi
locative	podniebiennym		podniebiennej	podniebiennym	podniebiennych

Related terms

noun

• podniebienie

 

Further reading

• podniebienny in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• podniebienny in Polish dictionaries at PWN