pokłon

See also: poklon and pokłoń

Polish

Etymology

Inherited from Proto-Slavic *poklonъ. By surface analysis, deverbal from pokłonić.

Pronunciation

• IPA^(key): /ˈpɔ.kwɔn/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɔkwɔn
• Syllabification: po‧kłon

Noun

pokłon m inan (related adjective pokłonny)

1. obeisance

Declension

Declension of pokłon

	singular	plural
nominative	pokłon	pokłony
genitive	pokłonu	pokłonów
dative	pokłonowi	pokłonom
accusative	pokłon	pokłony
instrumental	pokłonem	pokłonami
locative	pokłonie	pokłonach
vocative	pokłonie	pokłony

Derived terms

verb

• bić pokłony impf

 

Related terms

noun

• pokłonienie
• skłon
• ukłon

 

Further reading

• pokłon in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• pokłon in Polish dictionaries at PWN