Polish edit

Etymology edit

From po- +‎ kwitować.

Pronunciation edit

  • IPA(key): /pɔ.kfiˈtɔ.vat͡ɕ/
  • (file)
  • Rhymes: -ɔvat͡ɕ
  • Syllabification: po‧kwi‧to‧wać

Verb edit

pokwitować pf (imperfective kwitować)

  1. (transitive) to acknowledge, to receipt
    Hypernym: potwierdzić

Conjugation edit

Conjugation of pokwitować pf
person singular plural
masculine feminine neuter virile nonvirile
infinitive pokwitować
future tense 1st pokwituję pokwitujemy
2nd pokwitujesz pokwitujecie
3rd pokwituje pokwitują
impersonal pokwituje się
past tense 1st pokwitowałem,
-(e)m pokwitował
pokwitowałam,
-(e)m pokwitowała
pokwitowałom,
-(e)m pokwitowało
pokwitowaliśmy,
-(e)śmy pokwitowali
pokwitowałyśmy,
-(e)śmy pokwitowały
2nd pokwitowałeś,
-(e)ś pokwitował
pokwitowałaś,
-(e)ś pokwitowała
pokwitowałoś,
-(e)ś pokwitowało
pokwitowaliście,
-(e)ście pokwitowali
pokwitowałyście,
-(e)ście pokwitowały
3rd pokwitował pokwitowała pokwitowało pokwitowali pokwitowały
impersonal pokwitowano
conditional 1st pokwitowałbym,
bym pokwitował
pokwitowałabym,
bym pokwitowała
pokwitowałobym,
bym pokwitowało
pokwitowalibyśmy,
byśmy pokwitowali
pokwitowałybyśmy,
byśmy pokwitowały
2nd pokwitowałbyś,
byś pokwitował
pokwitowałabyś,
byś pokwitowała
pokwitowałobyś,
byś pokwitowało
pokwitowalibyście,
byście pokwitowali
pokwitowałybyście,
byście pokwitowały
3rd pokwitowałby,
by pokwitował
pokwitowałaby,
by pokwitowała
pokwitowałoby,
by pokwitowało
pokwitowaliby,
by pokwitowali
pokwitowałyby,
by pokwitowały
impersonal pokwitowano by
imperative 1st niech pokwituję pokwitujmy
2nd pokwituj pokwitujcie
3rd niech pokwituje niech pokwitują
passive adjectival participle pokwitowany pokwitowana pokwitowane pokwitowani pokwitowane
anterior adverbial participle pokwitowawszy
verbal noun pokwitowanie

Derived terms edit

noun

Related terms edit

noun

Further reading edit

  • pokwitować in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • pokwitować in Polish dictionaries at PWN