Finnish edit

Verb edit

polski

  1. inflection of polskia:
    1. third-person singular indicative past
    2. indicative present connegative
    3. second-person singular imperative present/present connegative

Lower Sorbian edit

Adjective edit

polski

  1. Superseded spelling of pólski.

Declension edit

Masurian edit

Etymology edit

Inherited from Old Polish polski. By surface analysis, pole +‎ -ski.

Pronunciation edit

  • IPA(key): [ˈpɔlski]
  • Syllabification: pol‧ski

Adjective edit

polski (not comparable)

  1. (relational) Polish (of, or from Poland)

Derived terms edit

nouns

Further reading edit

  • Zofia Stamirowska (1987-2021), “polski”, in Anna Basara, editor, Słownik gwar Ostródzkiego, Warmii i Mazur, volume 6, Zakład Narodowy im. Ossolińskich Wydawnictwo Polskiej Akademii Nauk, →ISBN, page 210

Old Polish edit

Etymology edit

Inherited from Proto-Slavic *poľьskъ. By surface analysis, pole +‎ -ski. First attested in the 14th century.

Pronunciation edit

  • IPA(key): (10th–15th CE) /pɔlʲskiː/
  • IPA(key): (15th CE) /pɔlʲski/

Adjective edit

polski (not comparable)

  1. (relational) Polish (of, or from Poland)
    • 1876 [1402], Vatroslav Jagić, editor, Archiv für slavische Philologie[1], volume VI, page 207:
      Eze Maczey v Yana ne prziymowal nemeczskego prawa, ale polske
      [Eże Maciej u Jana nie przyjmował niemiecskiego prawa, ale polskie]
    • 1885 [c. 1428], Jan Baudouina de Courtenay, Jan Karłowicz, Antoni Adam Kryńskiego, Malinowski Lucjan, editors, Prace Filologiczne[2], volume I, page 481:
      Zastawyamy dzedzini nassze... w tyssonczu grzywen syrokych grossy praskey kusny liczby polskey, numeri Polonicalis, obwikley, lyczoncz w kaszdø grzywnø czterdzesczy y oszm grossy
      [Zastawiamy dziedziny nasze... w tysiącu grzywien szyrokich groszy praskiej kuźni liczby polskiej, numeri Polonicalis, obwykłej, licząc w każdą grzywnę czterdzieści i ośm groszy]
    • 1892 [1484], Hieronim Łopaciński, editor, Reguła trzeciego zakonu św. Franciszka i drobniejsze zabytki języka polskiego z końca w. XV i początku XVI[3], page 703:
      Ktoryz tho zakon vezvan yesth zakon pokuthvyączych, ktoryz sye tako vykłada polzką movą
      [Ktoryż to zakon wezwan jest zakon pokutujących, ktoryż sie tako wykłada polską mową]
  2. (relational) written in Polish
    • 1939 [end of the 14th century], Ryszard Ganszyniec, Witold Taszycki, Stefan Kubica, Ludwik Bernacki, editors, Psałterz florjański łacińsko-polsko-niemiecki [Latin-Polish-German Florian Psalter]‎[4], Zakład Narodowy imienia Ossolińskich, z zasiłkiem Sejmu Śląskiego [The Ossoliński National Institute: with the benefit of the Silesian Parliament], page I Prol 15:
      Tu se doconawa prolog lacynsky, polzki (Polonicus) y nemeczski a poczina se drugi takisz lacinski, polzky (in Polonico) y nemeczski
      [Tu sie dokonawa prolog łaciński, polski (Polonicus) i niemiecski, a poczyna sie drugi takiż łaciński, polski (in Polonico) i niemiecski]
  3. (relational) field (of, or relating to a field)
    Synonym: polny
    • 1930 [Fifteenth century], “Gen”, in Ludwik Bernacki, editor, Biblia królowej Zofii (Biblia szaroszpatacka)[5], section 2,5:
      Gdisz bog vdzalal... wszelkø *chrøszlyna polskø (virgultum agri)
      [Gdyż Bog udziałał... wszelką chroślinę polską (virgultum agri)]

Descendants edit

  • Masurian: polski
  • Polish: polski
  • Silesian: polski

Adverb edit

polski

  1. in Polish

References edit

Polish edit

Etymology edit

Inherited from Old Polish polski. By surface analysis, pole +‎ -ski.

Pronunciation edit

Adjective edit

polski (not generally comparable, comparative bardziej polski, superlative najbardziej polski, derived adverb polsko)

  1. (relational) Polish (of, or from Poland)
    Hypernym: słowiański

Declension edit

Noun edit

polski m inan (abbreviation pol.)

  1. Polish (language)

Declension edit

Related terms edit

adjectives
adverbs
nouns
verbs

Trivia edit

According to Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej (1990), polski is one of the most used words in Polish, appearing 70 times in scientific texts, 186 times in news, 159 times in essays, 29 times in fiction, and 14 times in plays, each out of a corpus of 100,000 words, totaling 458 times, making it the 100th most common word in a corpus of 500,000 words.[1]

References edit

  1. ^ Ida Kurcz (1990), “polski”, in Słownik frekwencyjny polszczyzny współczesnej [Frequency dictionary of the Polish language] (in Polish), volume 1, Kraków; Warszawa: Polska Akademia Nauk. Instytut Języka Polskiego, page 397

Further reading edit

  • polski in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
  • polski in Polish dictionaries at PWN
  • Maria Renata Mayenowa; Stanisław Rospond; Witold Taszycki; Stefan Hrabec; Władysław Kuraszkiewicz (2010-2023), “polski”, in Słownik Polszczyzny XVI Wieku [A Dictionary of 16th Century Polish]
  • POLSKI”, in Elektroniczny Słownik Języka Polskiego XVII i XVIII Wieku [Electronic Dictionary of the Polish Language of the XVII and XVIII Century], 21.01.2022
  • Samuel Bogumił Linde (1807–1814), “polski”, in Słownik języka polskiego
  • Aleksander Zdanowicz (1861), “polski”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861
  • A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “polski”, in Słownik języka polskiego (in Polish), volume 4, Warsaw, page 541
  • polski in Narodowy Fotokorpus Języka Polskiego

Silesian edit

Etymology edit

Inherited from Old Polish polski. By surface analysis, pole +‎ -ski.

Pronunciation edit

Adjective edit

polski (not comparable)

  1. (relational) Polish (of, or from Poland)
  2. (relational, archaic) Silesian
    Synonym: ślōnski

Declension edit

Noun edit

polski m inan

  1. Polish (language)

Further reading edit