porucznik
Polish edit
Etymology edit
Borrowed from Old Czech poručník.
Pronunciation edit
Noun edit
porucznik m pers (abbreviation por.)
Declension edit
Declension of porucznik
| singular | plural | |
|---|---|---|
| nominative | porucznik | porucznicy/poruczniki (deprecative) |
| genitive | porucznika | poruczników |
| dative | porucznikowi | porucznikom |
| accusative | porucznika | poruczników |
| instrumental | porucznikiem | porucznikami |
| locative | poruczniku | porucznikach |
| vocative | poruczniku | porucznicy |