Etymology
edit
Borrowed from Old Czech poručiti, from Proto-Slavic *porǫčiti. Doublet of poręczyć, an inherited form.
Pronunciation
edit
poruczyć pf (imperfective poruczać)
- (transitive, literary) to commit, to commission, to entrust, to charge [+accusative = something] [+dative = to someone]
- Synonyms: polecić, powierzyć, zlecić
Conjugation
edit
| Conjugation of poruczyć pf
|
| poruczyć
|
| poruczę
|
poruczymy
|
| poruczysz
|
poruczycie
|
| poruczy
|
poruczą
|
| poruczy się
|
poruczyłem,
-(e)m poruczył
|
poruczyłam,
-(e)m poruczyła
|
poruczyłom,
-(e)m poruczyło
|
poruczyliśmy,
-(e)śmy poruczyli
|
poruczyłyśmy,
-(e)śmy poruczyły
|
poruczyłeś,
-(e)ś poruczył
|
poruczyłaś,
-(e)ś poruczyła
|
poruczyłoś,
-(e)ś poruczyło
|
poruczyliście,
-(e)ście poruczyli
|
poruczyłyście,
-(e)ście poruczyły
|
| poruczył
|
poruczyła
|
poruczyło
|
poruczyli
|
poruczyły
|
| poruczono
|
poruczyłbym,
bym poruczył
|
poruczyłabym,
bym poruczyła
|
poruczyłobym,
bym poruczyło
|
poruczylibyśmy,
byśmy poruczyli
|
poruczyłybyśmy,
byśmy poruczyły
|
poruczyłbyś,
byś poruczył
|
poruczyłabyś,
byś poruczyła
|
poruczyłobyś,
byś poruczyło
|
poruczylibyście,
byście poruczyli
|
poruczyłybyście,
byście poruczyły
|
poruczyłby,
by poruczył
|
poruczyłaby,
by poruczyła
|
poruczyłoby,
by poruczyło
|
poruczyliby,
by poruczyli
|
poruczyłyby,
by poruczyły
|
| poruczono by
|
| niech poruczę
|
poruczmy
|
| porucz
|
poruczcie
|
| niech poruczy
|
niech poruczą
|
| poruczony
|
poruczona
|
poruczone
|
poruczeni
|
poruczone
|
| poruczywszy
|
| poruczenie
|
Derived terms
edit
Further reading
edit
- poruczyć in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
- poruczyć in Polish dictionaries at PWN
