poszczęścić

Polish

Etymology

From po- +‎ szczęścić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pɔˈʂt͡ʂɛɲɕ.t͡ɕit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -ɛɲɕt͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: po‧szczęś‧cić

Verb

poszczęścić pf (imperfective szczęścić)

1. (transitive, literary) to bless (invoke divine favor upon)
2. (reflexive with się) to do well, to work out, to be successful

Conjugation

Conjugation of poszczęścić pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		poszczęścić
future tense	1st	poszczęszczę			poszczęścimy
	2nd	poszczęścisz			poszczęścicie
	3rd	poszczęści			poszczęszczą
	impersonal	poszczęści się
past tense	1st	poszczęściłem, -(e)m poszczęścił	poszczęściłam, -(e)m poszczęściła	poszczęściłom, -(e)m poszczęściło	poszczęściliśmy, -(e)śmy poszczęścili	poszczęściłyśmy, -(e)śmy poszczęściły
	2nd	poszczęściłeś, -(e)ś poszczęścił	poszczęściłaś, -(e)ś poszczęściła	poszczęściłoś, -(e)ś poszczęściło	poszczęściliście, -(e)ście poszczęścili	poszczęściłyście, -(e)ście poszczęściły
	3rd	poszczęścił	poszczęściła	poszczęściło	poszczęścili	poszczęściły
	impersonal	poszczęszczono
conditional	1st	poszczęściłbym, bym poszczęścił	poszczęściłabym, bym poszczęściła	poszczęściłobym, bym poszczęściło	poszczęścilibyśmy, byśmy poszczęścili	poszczęściłybyśmy, byśmy poszczęściły
	2nd	poszczęściłbyś, byś poszczęścił	poszczęściłabyś, byś poszczęściła	poszczęściłobyś, byś poszczęściło	poszczęścilibyście, byście poszczęścili	poszczęściłybyście, byście poszczęściły
	3rd	poszczęściłby, by poszczęścił	poszczęściłaby, by poszczęściła	poszczęściłoby, by poszczęściło	poszczęściliby, by poszczęścili	poszczęściłyby, by poszczęściły
	impersonal	poszczęszczono by
imperative	1st	niech poszczęszczę			poszczęśćmy
	2nd	poszczęść			poszczęśćcie
	3rd	niech poszczęści			niech poszczęszczą
anterior adverbial participle		poszczęściwszy
verbal noun		poszczęszczenie

Further reading

• poszczęścić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• poszczęścić in Polish dictionaries at PWN