See also: præcursor

Latin

edit

Etymology

edit

praecurrō (to run before) +‎ -tor.

Pronunciation

edit

Noun

edit

praecursor m (genitive praecursōris); third declension

  1. forerunner, vanguard
  2. spy

Declension

edit

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative praecursor praecursōrēs
Genitive praecursōris praecursōrum
Dative praecursōrī praecursōribus
Accusative praecursōrem praecursōrēs
Ablative praecursōre praecursōribus
Vocative praecursor praecursōrēs
edit

Descendants

edit

References

edit
  • praecursor”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • praecursor”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • praecursor in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.