prapradziadek

Polish

Etymology

From pra- +‎ pradziadek. First attested in 1811.

Pronunciation

• IPA^(key): /pra.praˈd͡ʑa.dɛk/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -adɛk
• Syllabification: pra‧pra‧dzia‧dek

Noun

prapradziadek m pers

1. great-great-grandfather

   Synonym: prapradziad

Declension

Declension of prapradziadek

	singular	plural
nominative	prapradziadek	prapradziadkowie/prapradziadki (deprecative)
genitive	prapradziadka	prapradziadków
dative	prapradziadkowi	prapradziadkom
accusative	prapradziadka	prapradziadków
instrumental	prapradziadkiem	prapradziadkami
locative	prapradziadku	prapradziadkach
vocative	prapradziadku	prapradziadkowie

Further reading

• prapradziadek in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• prapradziadek in Polish dictionaries at PWN
• Aleksander Zdanowicz (1861) “prapradziadek”, in Słownik języka polskiego, Wilno 1861‎^[2]
• A. Kryński, W. Niedźwiedzki, editors (1908), “prapradziadek”, in Słownik języka polskiego‎^[3] (in Polish), volume 4, Warsaw, page 972