priapeus
Latin edit
Alternative forms edit
Etymology edit
Borrowed from Ancient Greek πριᾱ́πειος (priā́peios), from Πρίᾱπος (Príāpos).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /pri.aːˈpeː.us/, [priäːˈpeːʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /pri.aˈpe.us/, [priäˈpɛːus]
Adjective edit
priāpēus (feminine priāpēa, neuter priāpēum); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | priāpēus | priāpēa | priāpēum | priāpēī | priāpēae | priāpēa | |
Genitive | priāpēī | priāpēae | priāpēī | priāpēōrum | priāpēārum | priāpēōrum | |
Dative | priāpēō | priāpēō | priāpēīs | ||||
Accusative | priāpēum | priāpēam | priāpēum | priāpēōs | priāpēās | priāpēa | |
Ablative | priāpēō | priāpēā | priāpēō | priāpēīs | |||
Vocative | priāpēe | priāpēa | priāpēum | priāpēī | priāpēae | priāpēa |
References edit
- priapeus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
- “priapeus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- priapeus in Georges, Karl Ernst, Georges, Heinrich (1913–1918) Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch, 8th edition, volume 2, Hahnsche Buchhandlung