przegnić

Polish edit

From prze- +‎ gnić.

przegnić pf (imperfective przegniwać)

(intransitive) to rot completely
- 1991, Maria Nurowska, Panny i wdowy. Zdrada:
  Wianek z nieśmiertelników sczerniał i przegnił, gałązki jedliny osypały się z igieł, pełno ich było na płycie grobowca.
  The wreath of strawflowers had turned black and completely rotten, the fir twigs had shed their needles, they were all over the gravestone.

Conjugation of przegnić pf
	person	singular			plural
	person	masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przegnić
future tense	1^st	przegniję			przegnijemy
	2^nd	przegnijesz			przegnijecie
	3^rd	przegnije			przegniją
	impersonal	przegnije się
past tense	1^st	przegniłem, -(e)m przegnił	przegniłam, -(e)m przegniła	przegniłom, -(e)m przegniło	przegniliśmy, -(e)śmy przegnili	przegniłyśmy, -(e)śmy przegniły
	2^nd	przegniłeś, -(e)ś przegnił	przegniłaś, -(e)ś przegniła	przegniłoś, -(e)ś przegniło	przegniliście, -(e)ście przegnili	przegniłyście, -(e)ście przegniły
	3^rd	przegnił	przegniła	przegniło	przegnili	przegniły
	impersonal	przegnito
conditional	1^st	przegniłbym, bym przegnił	przegniłabym, bym przegniła	przegniłobym, bym przegniło	przegnilibyśmy, byśmy przegnili	przegniłybyśmy, byśmy przegniły
	2^nd	przegniłbyś, byś przegnił	przegniłabyś, byś przegniła	przegniłobyś, byś przegniło	przegnilibyście, byście przegnili	przegniłybyście, byście przegniły
	3^rd	przegniłby, by przegnił	przegniłaby, by przegniła	przegniłoby, by przegniło	przegniliby, by przegnili	przegniłyby, by przegniły
	impersonal	przegnito by
imperative	1^st	niech przegniję			przegnijmy
	2^nd	przegnij			przegnijcie
	3^rd	niech przegnije			niech przegniją
anterior adverbial participle		przegniwszy
verbal noun		przegnicie

adjective