przypuścić

Polish

Etymology

From przy- +‎ puścić.

Pronunciation

• IPA^(key): /pʂɨˈpuɕ.t͡ɕit͡ɕ/

• Audio

  (file)

• Rhymes: -uɕt͡ɕit͡ɕ
• Syllabification: przy‧puś‧cić

Verb

przypuścić pf (imperfective przypuszczać)

1. (transitive) to suppose, to surmise
2. (transitive) to let somebody come close

Conjugation

Conjugation of przypuszczać pf
	person	singular			plural
		masculine	feminine	neuter	virile	nonvirile
infinitive		przypuszczać
future tense	1st	przypuszczę			przypuścimy
	2nd	przypuścisz			przypuścicie
	3rd	przypuści			przypuszczą
	impersonal	przypuści się
past tense	1st	przypuściłem, -(e)m przypuścił	przypuściłam, -(e)m przypuściła	przypuściłom, -(e)m przypuściło	przypuściliśmy, -(e)śmy przypuścili	przypuściłyśmy, -(e)śmy przypuściły
	2nd	przypuściłeś, -(e)ś przypuścił	przypuściłaś, -(e)ś przypuściła	przypuściłoś, -(e)ś przypuściło	przypuściliście, -(e)ście przypuścili	przypuściłyście, -(e)ście przypuściły
	3rd	przypuścił	przypuściła	przypuściło	przypuścili	przypuściły
	impersonal	przypuszczono
conditional	1st	przypuściłbym, bym przypuścił	przypuściłabym, bym przypuściła	przypuściłobym, bym przypuściło	przypuścilibyśmy, byśmy przypuścili	przypuściłybyśmy, byśmy przypuściły
	2nd	przypuściłbyś, byś przypuścił	przypuściłabyś, byś przypuściła	przypuściłobyś, byś przypuściło	przypuścilibyście, byście przypuścili	przypuściłybyście, byście przypuściły
	3rd	przypuściłby, by przypuścił	przypuściłaby, by przypuściła	przypuściłoby, by przypuściło	przypuściliby, by przypuścili	przypuściłyby, by przypuściły
	impersonal	przypuszczono by
imperative	1st	niech przypuszczę			przypuśćmy
	2nd	przypuść			przypuśćcie
	3rd	niech przypuści			niech przypuszczą
passive adjectival participle		przypuszczony	przypuszczona	przypuszczone	przypuszczeni	przypuszczone
anterior adverbial participle		przypuściwszy
verbal noun		przypuszczenie

Further reading

• przypuścić in Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN
• przypuścić in Polish dictionaries at PWN