qüestionar
See also: questionar
Catalan edit
Etymology edit
Borrowed from Latin quaestiōnāre, equivalent to qüestió + -ar.
Pronunciation edit
- IPA(key): (Central) [kwəs.ti.uˈna]
- IPA(key): (Balearic) [kwəs.ti.oˈna]
- IPA(key): (Valencian) [kwes.ti.oˈnaɾ]
- Homophone: qüestionà
- Rhymes: -a(ɾ)
Verb edit
qüestionar (first-person singular present qüestiono, first-person singular preterite qüestioní, past participle qüestionat); root stress: (Central, Valencian, Balearic) /o/
- (transitive, intransitive) to question
Conjugation edit
Conjugation of qüestionar (first conjugation)
Related terms edit
Further reading edit
- “qüestionar” in Diccionari de la llengua catalana, segona edició, Institut d’Estudis Catalans.
- “qüestionar”, in Gran Diccionari de la Llengua Catalana, Grup Enciclopèdia Catalana, 2024
- “qüestionar” in Diccionari normatiu valencià, Acadèmia Valenciana de la Llengua.
- “qüestionar” in Diccionari català-valencià-balear, Antoni Maria Alcover and Francesc de Borja Moll, 1962.