quadrigeminus
Latin edit
Etymology edit
Post-Augustan; from quattuor (“four”) + geminus (“double, twin”).
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /kʷa.driˈɡe.mi.nus/, [kʷäd̪rɪˈɡɛmɪnʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kwa.driˈd͡ʒe.mi.nus/, [kwäd̪riˈd͡ʒɛːminus]
Adjective edit
quadrigeminus (feminine quadrigemina, neuter quadrigeminum); first/second-declension adjective
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | quadrigeminus | quadrigemina | quadrigeminum | quadrigeminī | quadrigeminae | quadrigemina | |
Genitive | quadrigeminī | quadrigeminae | quadrigeminī | quadrigeminōrum | quadrigeminārum | quadrigeminōrum | |
Dative | quadrigeminō | quadrigeminō | quadrigeminīs | ||||
Accusative | quadrigeminum | quadrigeminam | quadrigeminum | quadrigeminōs | quadrigeminās | quadrigemina | |
Ablative | quadrigeminō | quadrigeminā | quadrigeminō | quadrigeminīs | |||
Vocative | quadrigemine | quadrigemina | quadrigeminum | quadrigeminī | quadrigeminae | quadrigemina |
Synonyms edit
- (fourfold): quadruplex
Descendants edit
- → Catalan: quadrigemin
- → Italian: quadrigemino
References edit
- “quadrigeminus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- quadrigeminus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.