Latin edit

Etymology edit

From quaternus +‎ -iō.

Noun edit

quaterniō m (genitive quaterniōnis); third declension

  1. The number four (e.g. on a dice)
  2. A group of four soldiers
  3. quaternion

Declension edit

Third-declension noun.

Case Singular Plural
Nominative quaterniō quaterniōnēs
Genitive quaterniōnis quaterniōnum
Dative quaterniōnī quaterniōnibus
Accusative quaterniōnem quaterniōnēs
Ablative quaterniōne quaterniōnibus
Vocative quaterniō quaterniōnēs

Descendants edit

References edit

  • quaternio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • quaternio in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
  • quaternio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.
  • quaternio”, in Harry Thurston Peck, editor (1898), Harper's Dictionary of Classical Antiquities, New York: Harper & Brothers