quinquepartitus
Latin
editPronunciation
edit- (Classical Latin) IPA(key): /kʷiːn.kʷe.parˈtiː.tus/, [kʷiːŋkʷɛpärˈt̪iːt̪ʊs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /kwin.kwe.parˈti.tus/, [kwiŋkwepärˈt̪iːt̪us]
Adjective
editquīnquepartītus (feminine quīnquepartīta, neuter quīnquepartītum); first/second-declension adjective
- divided into five parts, fivefold, quinquepartite
Declension
editFirst/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | quīnquepartītus | quīnquepartīta | quīnquepartītum | quīnquepartītī | quīnquepartītae | quīnquepartīta | |
Genitive | quīnquepartītī | quīnquepartītae | quīnquepartītī | quīnquepartītōrum | quīnquepartītārum | quīnquepartītōrum | |
Dative | quīnquepartītō | quīnquepartītō | quīnquepartītīs | ||||
Accusative | quīnquepartītum | quīnquepartītam | quīnquepartītum | quīnquepartītōs | quīnquepartītās | quīnquepartīta | |
Ablative | quīnquepartītō | quīnquepartītā | quīnquepartītō | quīnquepartītīs | |||
Vocative | quīnquepartīte | quīnquepartīta | quīnquepartītum | quīnquepartītī | quīnquepartītae | quīnquepartīta |
References
edit- “quinquepartitus”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- quinquepartitus in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.