rännil
Swedish edit
Etymology edit
Inherited from Old Swedish rænnil, from Proto-Germanic *runilaz. Related to ränna (“flow”). See also origin of rinna.
Noun edit
rännil c
Declension edit
Declension of rännil | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | rännil | rännilen | rännilar | rännilarna |
Genitive | rännils | rännilens | rännilars | rännilarnas |
References edit
- rännil in Svenska Akademiens ordlista (SAOL)
- rännil in Svensk ordbok (SO)
- rännil in Svenska Akademiens ordbok (SAOB)
- rännil in Elof Hellquist, Svensk etymologisk ordbok (1st ed., 1922)