ränsel
See also: ransel
Swedish edit
Etymology edit
Borrowed from German Ränzel. Attested since 1671. Cognate of Dutch ransel, German Ranzen.
Noun edit
ränsel c
Declension edit
Declension of ränsel | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | ränsel | ränseln | ränslar | ränslarna |
Genitive | ränsels | ränselns | ränslars | ränslarnas |