Swedish edit

Etymology edit

Inherited from Old Swedish rökilsekar, equivalent to rökelse +‎ kar. First attested in 1346.

Noun edit

rökelsekar n

  1. censer

Declension edit

Declension of rökelsekar 
Singular Plural
Indefinite Definite Indefinite Definite
Nominative rökelsekar rökelsekaret rökelsekar rökelsekaren
Genitive rökelsekars rökelsekarets rökelsekars rökelsekarens

Further reading edit