röskur
Icelandic edit
Etymology edit
From Old Norse rǫskr, from Proto-Germanic *wraskwra-, from Proto-Indo-European *wrésgʷ-e-.[1]
Pronunciation edit
Adjective edit
röskur (comparative röskari, superlative röskastur)
Inflection edit
positive (strong declension)
positive (weak declension)
comparative
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | röskari | röskari | röskara |
accusative | röskari | röskari | röskara |
dative | röskari | röskari | röskara |
genitive | röskari | röskari | röskara |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | röskari | röskari | röskari |
accusative | röskari | röskari | röskari |
dative | röskari | röskari | röskari |
genitive | röskari | röskari | röskari |
superlative (strong declension)
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | röskastur | röskust | röskast |
accusative | röskastan | röskasta | röskast |
dative | röskustum | röskastri | röskustu |
genitive | röskasts | röskastrar | röskasts |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | röskastir | röskastar | röskust |
accusative | röskasta | röskastar | röskust |
dative | röskustum | röskustum | röskustum |
genitive | röskastra | röskastra | röskastra |
superlative (weak declension)
singular | masculine | feminine | neuter |
---|---|---|---|
nominative | röskasti | röskasta | röskasta |
accusative | röskasta | röskustu | röskasta |
dative | röskasta | röskustu | röskasta |
genitive | röskasta | röskustu | röskasta |
plural | masculine | feminine | neuter |
nominative | röskustu | röskustu | röskustu |
accusative | röskustu | röskustu | röskustu |
dative | röskustu | röskustu | röskustu |
genitive | röskustu | röskustu | röskustu |