rajoittuma
Finnish edit
Etymology edit
Pronunciation edit
Noun edit
rajoittuma
- (mathematics) restriction (of a function)
Declension edit
Inflection of rajoittuma (Kotus type 10/koira, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | rajoittuma | rajoittumat | ||
genitive | rajoittuman | rajoittumien | ||
partitive | rajoittumaa | rajoittumia | ||
illative | rajoittumaan | rajoittumiin | ||
singular | plural | |||
nominative | rajoittuma | rajoittumat | ||
accusative | nom. | rajoittuma | rajoittumat | |
gen. | rajoittuman | |||
genitive | rajoittuman | rajoittumien rajoittumainrare | ||
partitive | rajoittumaa | rajoittumia | ||
inessive | rajoittumassa | rajoittumissa | ||
elative | rajoittumasta | rajoittumista | ||
illative | rajoittumaan | rajoittumiin | ||
adessive | rajoittumalla | rajoittumilla | ||
ablative | rajoittumalta | rajoittumilta | ||
allative | rajoittumalle | rajoittumille | ||
essive | rajoittumana | rajoittumina | ||
translative | rajoittumaksi | rajoittumiksi | ||
abessive | rajoittumatta | rajoittumitta | ||
instructive | — | rajoittumin | ||
comitative | See the possessive forms below. |