receptibilis
Latin edit
Etymology edit
Pronunciation edit
- (Classical) IPA(key): /re.kepˈti.bi.lis/, [rɛkɛpˈt̪ɪbɪlʲɪs̠]
- (modern Italianate Ecclesiastical) IPA(key): /re.t͡ʃepˈti.bi.lis/, [ret͡ʃepˈt̪iːbilis]
Adjective edit
receptibilis (neuter receptibile); third-declension two-termination adjective
Declension edit
Third-declension two-termination adjective.
Number | Singular | Plural | |||
---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masc./Fem. | Neuter | Masc./Fem. | Neuter | |
Nominative | receptibilis | receptibile | receptibilēs | receptibilia | |
Genitive | receptibilis | receptibilium | |||
Dative | receptibilī | receptibilibus | |||
Accusative | receptibilem | receptibile | receptibilēs receptibilīs |
receptibilia | |
Ablative | receptibilī | receptibilibus | |||
Vocative | receptibilis | receptibile | receptibilēs | receptibilia |
Descendants edit
- → English: receptible
- → Portuguese: recetível
References edit
- “receptibilis”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
- receptibilis in Charles du Fresne du Cange’s Glossarium Mediæ et Infimæ Latinitatis (augmented edition with additions by D. P. Carpenterius, Adelungius and others, edited by Léopold Favre, 1883–1887)
- receptibilis in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette.