reclinatus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of reclīnō (“bend back”).
Participle edit
reclīnātus (feminine reclīnāta, neuter reclīnātum); first/second-declension participle
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | reclīnātus | reclīnāta | reclīnātum | reclīnātī | reclīnātae | reclīnāta | |
Genitive | reclīnātī | reclīnātae | reclīnātī | reclīnātōrum | reclīnātārum | reclīnātōrum | |
Dative | reclīnātō | reclīnātō | reclīnātīs | ||||
Accusative | reclīnātum | reclīnātam | reclīnātum | reclīnātōs | reclīnātās | reclīnāta | |
Ablative | reclīnātō | reclīnātā | reclīnātō | reclīnātīs | |||
Vocative | reclīnāte | reclīnāta | reclīnātum | reclīnātī | reclīnātae | reclīnāta |