Turkish edit

Etymology edit

Inherited from Ottoman Turkish رفاقت (refāḳat, an accompanying another on a journey, companionship),[1][2] from Arabic رَفَاقَة (rafāqa), verbal noun of رَفُقَ (rafuqa, to be a companion).[3]

Pronunciation edit

  • IPA(key): /ɾe.faːˈkat/
  • Hyphenation: re‧fa‧kat

Noun edit

refakat (definite accusative refakati, plural refakatler)

  1. An act of accompanying, companionship.
    Synonym: arkadaşlık etme
  2. (music) An act of performing a duet.

Declension edit

Inflection
Nominative refakat
Definite accusative refakati
Singular Plural
Nominative refakat refakatler
Definite accusative refakati refakatleri
Dative refakate refakatlere
Locative refakatte refakatlerde
Ablative refakatten refakatlerden
Genitive refakatin refakatlerin
Possessive forms
Nominative
Singular Plural
1st singular refakatim refakatlerim
2nd singular refakatin refakatlerin
3rd singular refakati refakatleri
1st plural refakatimiz refakatlerimiz
2nd plural refakatiniz refakatleriniz
3rd plural refakatleri refakatleri
Definite accusative
Singular Plural
1st singular refakatimi refakatlerimi
2nd singular refakatini refakatlerini
3rd singular refakatini refakatlerini
1st plural refakatimizi refakatlerimizi
2nd plural refakatinizi refakatlerinizi
3rd plural refakatlerini refakatlerini
Dative
Singular Plural
1st singular refakatime refakatlerime
2nd singular refakatine refakatlerine
3rd singular refakatine refakatlerine
1st plural refakatimize refakatlerimize
2nd plural refakatinize refakatlerinize
3rd plural refakatlerine refakatlerine
Locative
Singular Plural
1st singular refakatimde refakatlerimde
2nd singular refakatinde refakatlerinde
3rd singular refakatinde refakatlerinde
1st plural refakatimizde refakatlerimizde
2nd plural refakatinizde refakatlerinizde
3rd plural refakatlerinde refakatlerinde
Ablative
Singular Plural
1st singular refakatimden refakatlerimden
2nd singular refakatinden refakatlerinden
3rd singular refakatinden refakatlerinden
1st plural refakatimizden refakatlerimizden
2nd plural refakatinizden refakatlerinizden
3rd plural refakatlerinden refakatlerinden
Genitive
Singular Plural
1st singular refakatimin refakatlerimin
2nd singular refakatinin refakatlerinin
3rd singular refakatinin refakatlerinin
1st plural refakatimizin refakatlerimizin
2nd plural refakatinizin refakatlerinizin
3rd plural refakatlerinin refakatlerinin

Derived terms edit

Related terms edit

References edit

  1. ^ Redhouse, James W. (1890) “رفاقت”, in A Turkish and English Lexicon[1], Constantinople: A. H. Boyajian, page 981
  2. ^ Kélékian, Diran (1911) “رفاقت”, in Dictionnaire turc-français[2], Constantinople: Mihran, page 625
  3. ^ Nişanyan, Sevan (2002–) “refakat”, in Nişanyan Sözlük

Further reading edit