See also: repercutió

Latin edit

Etymology edit

From re- +‎ percutiō.

Pronunciation edit

Verb edit

repercutiō (present infinitive repercutere, perfect active repercussī, supine repercussum); third conjugation iō-variant

  1. to rebound, reflect
  2. to reverberate, resound

Conjugation edit

   Conjugation of repercutiō (third conjugation -variant)
indicative singular plural
first second third first second third
active present repercutiō repercutis repercutit repercutimus repercutitis repercutiunt
imperfect repercutiēbam repercutiēbās repercutiēbat repercutiēbāmus repercutiēbātis repercutiēbant
future repercutiam repercutiēs repercutiet repercutiēmus repercutiētis repercutient
perfect repercussī repercussistī repercussit repercussimus repercussistis repercussērunt,
repercussēre
pluperfect repercusseram repercusserās repercusserat repercusserāmus repercusserātis repercusserant
future perfect repercusserō repercusseris repercusserit repercusserimus repercusseritis repercusserint
passive present repercutior repercuteris,
repercutere
repercutitur repercutimur repercutiminī repercutiuntur
imperfect repercutiēbar repercutiēbāris,
repercutiēbāre
repercutiēbātur repercutiēbāmur repercutiēbāminī repercutiēbantur
future repercutiar repercutiēris,
repercutiēre
repercutiētur repercutiēmur repercutiēminī repercutientur
perfect repercussus + present active indicative of sum
pluperfect repercussus + imperfect active indicative of sum
future perfect repercussus + future active indicative of sum
subjunctive singular plural
first second third first second third
active present repercutiam repercutiās repercutiat repercutiāmus repercutiātis repercutiant
imperfect repercuterem repercuterēs repercuteret repercuterēmus repercuterētis repercuterent
perfect repercusserim repercusserīs repercusserit repercusserīmus repercusserītis repercusserint
pluperfect repercussissem repercussissēs repercussisset repercussissēmus repercussissētis repercussissent
passive present repercutiar repercutiāris,
repercutiāre
repercutiātur repercutiāmur repercutiāminī repercutiantur
imperfect repercuterer repercuterēris,
repercuterēre
repercuterētur repercuterēmur repercuterēminī repercuterentur
perfect repercussus + present active subjunctive of sum
pluperfect repercussus + imperfect active subjunctive of sum
imperative singular plural
first second third first second third
active present repercute repercutite
future repercutitō repercutitō repercutitōte repercutiuntō
passive present repercutere repercutiminī
future repercutitor repercutitor repercutiuntor
non-finite forms active passive
present perfect future present perfect future
infinitives repercutere repercussisse repercussūrum esse repercutī repercussum esse repercussum īrī
participles repercutiēns repercussūrus repercussus repercutiendus,
repercutiundus
verbal nouns gerund supine
genitive dative accusative ablative accusative ablative
repercutiendī repercutiendō repercutiendum repercutiendō repercussum repercussū

Descendants edit

References edit

  • repercutio”, in Charlton T. Lewis and Charles Short (1879) A Latin Dictionary, Oxford: Clarendon Press
  • repercutio”, in Charlton T. Lewis (1891) An Elementary Latin Dictionary, New York: Harper & Brothers
  • repercutio in Gaffiot, Félix (1934) Dictionnaire illustré latin-français, Hachette