resupinatus
Latin edit
Etymology edit
Perfect passive participle of resupīnō.
Participle edit
resupīnātus (feminine resupīnāta, neuter resupīnātum); first/second-declension participle
- Having been bent, pulled back.
- Having been knocked flat.
Declension edit
First/second-declension adjective.
Number | Singular | Plural | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Case / Gender | Masculine | Feminine | Neuter | Masculine | Feminine | Neuter | |
Nominative | resupīnātus | resupīnāta | resupīnātum | resupīnātī | resupīnātae | resupīnāta | |
Genitive | resupīnātī | resupīnātae | resupīnātī | resupīnātōrum | resupīnātārum | resupīnātōrum | |
Dative | resupīnātō | resupīnātō | resupīnātīs | ||||
Accusative | resupīnātum | resupīnātam | resupīnātum | resupīnātōs | resupīnātās | resupīnāta | |
Ablative | resupīnātō | resupīnātā | resupīnātō | resupīnātīs | |||
Vocative | resupīnāte | resupīnāta | resupīnātum | resupīnātī | resupīnātae | resupīnāta |