reyîn
Northern Kurdish edit
Etymology edit
From Proto-Indo-European *leh₂- (“to bark, howl”).
Pronunciation edit
Noun edit
reyîn f
- (figurative) bark (abrupt utterance)
- Doh êvarê çend kûçikên delal li ber derî direyiyan û reyîna wa wek kilamek digihîşt asîman.
- Last night a few lovely dogs came to the door and their barks reached the sky like a crow.
Declension edit
Declension of reyîn
Definite feminine gender | ||||
---|---|---|---|---|
Case | Singular | Plural | ||
Nominative | reyîn | reyîn | ||
Construct | reyîna | reyînên | ||
Oblique | reyînê | reyînan | ||
Demonstrative oblique | wê reyînê | wan reyînan | ||
Vocative | reyînê | reyînino | ||
Indefinite feminine gender | ||||
Case | Singular | Plural | ||
Nominative | reyînek | reyînin | ||
Construct | reyîneke | reyînine | ||
Oblique | reyînekê | reyîninan |