rezultar
Ido edit
Etymology edit
Verb edit
rezultar (present tense rezultas, past tense rezultis, future tense rezultos, imperative rezultez, conditional rezultus)
- (intransitive) to result, be the consequence
Conjugation edit
Conjugation of rezultar
|
present | past | future | ||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|
| infinitive | rezultar | rezultir | rezultor | ||||
| tense | rezultas | rezultis | rezultos | ||||
| conditional | rezultus | ||||||
| imperative | rezultez | ||||||
| adjective active participle | rezultanta | rezultinta | rezultonta | ||||
| adverbial active participle | rezultante | rezultinte | rezultonte | ||||
| nominal active participle | singular | rezultanto | rezultinto | rezultonto | |||
| plural | rezultanti | rezultinti | rezultonti | ||||