riksmarskalk
Swedish edit
Etymology edit
riks- + marskalk. Cognate of German Reichsmarschall.
Noun edit
riksmarskalk c
Declension edit
Declension of riksmarskalk | ||||
---|---|---|---|---|
Singular | Plural | |||
Indefinite | Definite | Indefinite | Definite | |
Nominative | riksmarskalk | riksmarskalken | riksmarskalkar | riksmarskalkarna |
Genitive | riksmarskalks | riksmarskalkens | riksmarskalkars | riksmarskalkarnas |
References edit
- ^ Utrikes namnbok (7th ed., 2007) →ISBN