ripuli
See also: ripulì
Finnish edit
Etymology edit
Possibly sound-symbolic;[1] compare ripeä, ripottaa.
Pronunciation edit
Noun edit
ripuli
Declension edit
Inflection of ripuli (Kotus type 6/paperi, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | ripuli | ripulit | ||
genitive | ripulin | ripulien ripuleiden ripuleitten | ||
partitive | ripulia | ripuleita ripuleja | ||
illative | ripuliin | ripuleihin | ||
singular | plural | |||
nominative | ripuli | ripulit | ||
accusative | nom. | ripuli | ripulit | |
gen. | ripulin | |||
genitive | ripulin | ripulien ripuleiden ripuleitten | ||
partitive | ripulia | ripuleita ripuleja | ||
inessive | ripulissa | ripuleissa | ||
elative | ripulista | ripuleista | ||
illative | ripuliin | ripuleihin | ||
adessive | ripulilla | ripuleilla | ||
ablative | ripulilta | ripuleilta | ||
allative | ripulille | ripuleille | ||
essive | ripulina | ripuleina | ||
translative | ripuliksi | ripuleiksi | ||
abessive | ripulitta | ripuleitta | ||
instructive | — | ripulein | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms edit
compounds
References edit
Further reading edit
- “ripuli”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][2] (in Finnish) (online dictionary, continuously updated), Kotimaisten kielten keskuksen verkkojulkaisuja 35, Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03