ritva
See also: Ritva
Finnish edit
Etymology edit
From Proto-Finnic *ritva.
Pronunciation edit
Noun edit
ritva
Declension edit
Inflection of ritva (Kotus type 9/kala, no gradation) | ||||
---|---|---|---|---|
nominative | ritva | ritvat | ||
genitive | ritvan | ritvojen | ||
partitive | ritvaa | ritvoja | ||
illative | ritvaan | ritvoihin | ||
singular | plural | |||
nominative | ritva | ritvat | ||
accusative | nom. | ritva | ritvat | |
gen. | ritvan | |||
genitive | ritvan | ritvojen ritvainrare | ||
partitive | ritvaa | ritvoja | ||
inessive | ritvassa | ritvoissa | ||
elative | ritvasta | ritvoista | ||
illative | ritvaan | ritvoihin | ||
adessive | ritvalla | ritvoilla | ||
ablative | ritvalta | ritvoilta | ||
allative | ritvalle | ritvoille | ||
essive | ritvana | ritvoina | ||
translative | ritvaksi | ritvoiksi | ||
abessive | ritvatta | ritvoitta | ||
instructive | — | ritvoin | ||
comitative | See the possessive forms below. |
Derived terms edit
Further reading edit
- “ritva”, in Kielitoimiston sanakirja [Dictionary of Contemporary Finnish][1] (online dictionary, continuously updated, in Finnish), Helsinki: Kotimaisten kielten tutkimuskeskus (Institute for the Languages of Finland), 2004–, retrieved 2023-07-03