romanizieëre
Limburgish
editAlternative forms
editEtymology
editBorrowed from French romaniser.
Verb
editromanizieëre
- to romanize
Conjugation
editMontfortian conjugation of romanizieëre (first conjugation)
| non-finite forms | infinitive | gerund | present participle | past participle | adjective | adverb |
|---|---|---|---|---|---|---|
| (tö) romanizieëre | 't romanizieëre n | romanizieërendj | höbbe geromanizieëre | geromanizieëredje, geromanizieëredjer, geromanizieëredjes | geromanizieëredj, geromanizieëredjelik | |
| number & tense | verb-second order | verb-first order | ||||
| present | past | subjunctive | present | past | subjunctive | |
| first person singular | romanizieëre | romanizieëredje | romanizieëre | romanizieëre | romanizieëredje-n | romanizieëre-n |
| second person singular | romanizieëres | romanizieëredjes | romanizieëre | romanizieëres | romanizieëredjes | romanizieërer |
| third person singular | romanizieëretj | romanizieëredje | romanizieëre | romanizieëretj'r | romanizieëredje | romanizieërer |
| first person plural | romanizieëre | romanizieëredje | romanizieëre | romanizieëretj | romanizieëredje | romanizieëre |
| second person plural | romanizieëretj | romanizieëredje | romanizieëre | romanizieëretj | romanizieëredje | romanizieëretj |
| third person plural | romanizieëre | romanizieëredje | romanizieëre | romanizieëre | romanizieëredje | romanizieërer |
| other forms | noun | imperative singular impolite | imperative singular polite | imperative dual | imperative plural | inclusive |
| 't geromanizieëre n | romanizieëre! | romanizieëretj! | romanizieëretj, romanizieëretj! | romanizieëretj! | romanizieërem | |